.jpeg)
Κλείνω τα μάτια∙ κι ο κόσμος γύρω μου μιλά.
Το φύσημα του ανέμου γίνεται ανάσα,
το κύλισμα του νερού τραγούδι,
οι σκιερές κινήσεις των φύλλων ένα μυστικό ψιθύρισμα.
Κάθε τόπος κρύβει μια μελωδία που τον ξεχωρίζει∙
ένα βουνό αντιλαλεί βαθιά και στέρεα,
μια ακτή πάλλεται στο ρυθμό των κυμάτων,
μια πόλη χτυπά με καρδιά από βήματα και φωνές.
Η Φυσική μού δείχνει πώς ο ήχος γεννιέται∙
η Γεωγραφία πώς ο τόπος τον φιλοξενεί.
Μα αυτό που μένει μέσα μου,
είναι η μνήμη μιας στιγμής που έγινε μουσική.
🌱 Στάσεις του ταξιδιού
Σταματώ∙ κλείνω τα μάτια και αφήνω τον εαυτό μου να ακούσει.
Πέντε ήχοι με βρίσκουν∙
ο καθένας τους μιλά αλλιώς: σαν χάδι, σαν ρυθμός, σαν φωνή.
✨ Κλείσε κι εσύ για λίγο τα μάτια∙ άφησε τους ήχους να σε πλησιάσουν.
Σε μια λευκή σελίδα, βάζω στο κέντρο «εγώ».
Από γύρω έρχονται οι ήχοι, χαράζοντας τον χάρτη μου.
Ένας τόπος όχι από δρόμους, μα από αντηχήσεις.
✨ Κι εσύ μπορείς να φτιάξεις τον δικό σου χάρτη∙ ποιοι ήχοι σε περιβάλλουν;
Ανάμεσά τους ένας ξεχωρίζει∙
του δίνω χρώμα, μια λέξη, ένα συναίσθημα.
Ξαφνικά αποκτά ψυχή.
✨ Διάλεξε κι εσύ έναν ήχο∙ τι χρώμα θα του χάριζες;
Παίζω λίγο με τον τόπο∙
χτυπώ μια πέτρα κι έπειτα ένα ξύλο.
Ο ήχος αλλάζει∙ κάθε υλικό μού φανερώνει τη δική του φωνή.
✨ Κι εσύ μπορείς να το δοκιμάσεις∙ άκου πώς αλλάζει ο τόπος όταν τον αγγίζεις.
Κρατώ τη στιγμή∙ ηχογραφώ για λίγο τον αέρα, το νερό, τα βήματα.
Συνοδεύω το άκουσμα με μια φράση:
«Αυτός είναι ο τόπος μου που μιλά με τον ήχο της καρδιάς του».
✨ Αν θες, κράτησε κι εσύ μια μικρή ηχογράφηση∙ ποια φράση θα τη συνοδεύσει;
✨ Κλείσιμο
Ο τόπος δεν μιλά μόνο με εικόνες∙ μιλά και με ήχους.
Ό,τι άκουσα, το κράτησα σαν μνήμη,
σαν απόηχο που με ακολουθεί.
Κι όσο στέκομαι εδώ, ξέρω πως κάθε φορά που θα κλείνω τα μάτια,
ο κόσμος γύρω μου θα με καλεί ξανά με τον δικό του ρυθμό.
Δεν χρειάζεται να ψάξω μακριά∙
ο ήχος της φύσης είναι ήδη εδώ,
να μου θυμίζει πως ανήκω σε έναν κόσμο
που ψιθυρίζει, τραγουδά, ανασαίνει.
Κλείνω τα μάτια∙ κι ο κόσμος γύρω μου μιλά.
✨ Κλείσε κι εσύ∙ και άσε τον τόπο σου να σου ψιθυρίσει.