Από τη γέννησή του, ο Χριστιανισμός παρουσιάστηκε όχι ως σύστημα εξουσίας, αλλά ως πρόσκληση σε σωτηρία και προσωπική μεταμόρφωση, για κάθε ανθρώπινο πρόσωπο — ανεξαρτήτως φύλου.
Η γυναίκα μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι περιθώριο, αλλά πυρήνας πνευματικής ζωής και μαρτυρίας.
1. Κατ’ εικόνα Θεού – Εξ αρχής ισότητα
Η ανθρωπολογική βάση του Χριστιανισμού στηρίζεται στη δημιουργία του ανθρώπου ως εικόνα Θεού:
«κατ’ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς» (Γένεση 1:27)
Αυτό σημαίνει ότι η πνευματική ισοτιμία των φύλων είναι θεμελιώδης και προταγματική, όχι προϊόν μεταγενέστερης αναθεώρησης (Ware, 1997).
2. Η στάση του Ιησού προς τις γυναίκες
Ο Ιησούς παρέκαμψε τις κοινωνικές συμβάσεις της εποχής Του:
• Συνομίλησε δημόσια με γυναίκες (π.χ. η Σαμαρείτιδα – Ιω. 4:7–26)
• Θεράπευσε με προσωπική ευαισθησία (π.χ. η αιμορροούσα – Ματθ. 9:20–22)
• Ανέδειξε την πίστη τους (π.χ. η Χαναναία – Ματθ. 15:28)
• Εμπιστεύθηκε στις γυναίκες τη μαρτυρία της Ανάστασης (Ιω. 20:16–18)
Η στάση Του ήταν ριζοσπαστική για την εποχή (Brooten, 1982).
3. Η παρθενία ως πνευματική επιλογή
Η παρθενία προβάλλεται στον Χριστιανισμό όχι ως κοινωνική υποχρέωση, αλλά ως πνευματική αυτοπροσφορά. Η Παναγία, ως πρότυπο αγνότητας, τιμάται όχι γιατί αρνήθηκε τη φύση της, αλλά γιατί την αφιέρωσε (Lossky, 1973).
Το σώμα δεν απορρίπτεται — αγιάζεται. Και η γυναίκα δεν είναι "πειρασμός", αλλά πρόσωπο ικανό για μέθεξη με το Θείο (Schmemann, 1973).
4. Η γυναίκα στη χριστιανική αγιολογία
Η χριστιανική παράδοση είναι γεμάτη από γυναικείες μορφές αγιότητας:
Αγίες μάρτυρες όπως η Αικατερίνη, η Βαρβάρα και η Παρασκευή, οσίες όπως η Μαρία η Αιγυπτία, μοναχές και πνευματικές οδηγοί.
Η θέση τους δεν είναι συμβολική. Είναι ουσιαστική και ενεργή, συχνά υπέρτερη από ανδρικές φιγούρες σε βάθος και ηθικό μεγαλείο (Yannaras, 1991).
5. Συμπερασματικά
Ο Χριστιανισμός δεν «ανακάλυψε» την ψυχή της γυναίκας. Την τίμησε από την πρώτη στιγμή. Η γυναίκα είναι πρόσωπο ιερό, φορέας αγάπης, θεοφόρο ον.
Δεν χρειάστηκε να “αποφασιστεί” η αξία της. Αναδείχθηκε με τρόπο φυσικό και λυτρωτικό, στην καρδιά της ίδιας της σωτηρίας.
Βιβλιογραφία
Brooten, B. J. (1982). Women Leaders in the Ancient Synagogue: Inscriptional Evidence and Background Issues. Chico, CA: Scholars Press.
Lossky, V. (1973). The Mystical Theology of the Eastern Church. Crestwood, NY: St. Vladimir’s Seminary Press.
Schmemann, A. (1973). For the Life of the World: Sacraments and Orthodoxy. Crestwood, NY: St. Vladimir’s Seminary Press.
Ware, K. (1997). The Orthodox Way. Crestwood, NY: St. Vladimir’s Seminary Press.
Yannaras, C. (1991). The Freedom of Morality. Crestwood, NY: St. Vladimir’s Seminary Press.
Βίβλος (Νέα Μετάφραση των Βιβλικών Κειμένων). (1997). Αθήνα: Ελληνική Βιβλική Εταιρεία.