Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εσωτερικές Συμμαχίες: Οι φωνές που έχω μέσα μου (Μέρος 2ο)

 

🌒 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η Στάση της Σκιάς

Η Ίρις περπατά τώρα πιο ήσυχα. Νιώθει πως κάτι μέσα της έχει μετατοπιστεί — μια αίσθηση βαρύτητας που δεν είναι πια φόβος αλλά ανοιχτή προσοχή.

Το τοπίο αλλάζει. Ο ουρανός γίνεται πιο σκούρος, σαν να μπήκε σε μια Ζώνη Εσωτερικής Σκιάς. Μπροστά της, δύο μορφές στέκονται ξανά.


🪶 ΕΠΙΛΟΓΗ 2

Η πρώτη μορφή φορά έναν ριγμένο μανδύα από φτερά. Το πρόσωπό της λάμπει απαλά.

Η Φωνή της Δικαιοσύνης
«Όταν κάτι με πληγώνει, δεν σιωπώ για να μην ενοχλήσω.
Μπορώ να πω: Αυτό δεν μου αξίζει.
Όχι με θυμό – με καθαρότητα.»

Η δεύτερη είναι απαλή, σχεδόν αόρατη. Τη λένε Η Παρουσία του Κρίνου. Στέκεται χωρίς να απαιτεί τίποτα.

«Δεν χρειάζεται πάντα να αποδείξεις ποια είσαι.
Μερικές φορές, η αξία σου μιλά σιωπηλά.
Κράτα το σώμα σου ήσυχο και μείνε εκεί.»

💬 Τι διαλέγει η Ίρις;
🔸 Να υψώσει φωνή και να εκφράσει τι είναι δίκαιο;
🔹 Να παραμείνει παρούσα και να κρατήσει την αξιοπρέπειά της με σιωπή;

Και οι δύο φωνές είναι αληθινές. Δεν συγκρούονται – συμπληρώνουν.